Mijn blog

Op 12 februari 2021 werd in het TV-programma  Meldpunt aangekondigd, dat er een wet in de maak is, waarin eigenaren van huizen die gebouwd zijn voor het jaar 2000, en maar één lift hebben, worden verplicht een extra lift in te bouwen, als er ouderen in wonen. Hierdoor wordt het binnenvervoer, waardiger en veiliger.

In 2018 schreef ik al over de lift van Hof Mondriaan.

DE LIFTEN IN HOF MONDRIAAN

"Dat ook een negatieve factor kan leiden tot verbinding tussen mensen blijkt wel uit het feit ,dat het onderwerp lift dagelijks veel gebruikt wordt als opening of einde  van een gesprek in Hof Mondriaan. En dat is geen wonder. Zowel in het verzorgingstehuis als bij de aanleunwoningen klaagt men voortdurend over de geringe capaciteit  en geringe snelheid van de liften. Hierdoor wordt het woon- leef- en werkklimaat,   ondanks de zeer ingrijpende verbouwingen - welke tot een prachtig resultaat hebben geleid -  ondermijnd.

Dat medewerkers, die altijd in een kwetsbare situatie verkeren, er niet openlijk bij de directie over durven te praten, is begrijpelijk. De uitvoering van hun werkzaamheden wordt – dat heb ik zelf gesignaleerd – ernstig belemmerd.

De liften zijn aangebracht in de jaren zeventig naar toen berekende liftbewegingen per dag, op grond van toen bestaand verticaal personenvervoer. Toen was er nog geen sprake van bewoners die grotendeels gebruik maken van scootmobielen en rollators.  Reden om te bekijken of er verandering in de situatie kan worden gebracht.

Het zou natuurlijk mooi zijn geweest als een nieuwe lift onderdeel zou zijn beschouwd van de recente renovatie. Kennelijk werd daar geen noodzaak in gezien of er waren andere omstandigheden die deden besluiten daar voorlopig vanaf te zien. Bewoners, bezoekers en medewerkers klagen echter dagelijks steen en been, zodanig dat, denk ik, actie gewenst is.

Ook ik lijd dagelijks door de wachttijden bij de lift, veroorzaakt,  als een bewoner voorzichtig zijn of haar scootmobiel in de lift aan het manoeuvreren is. Een tweede bewoner, die ook met haar of zijn scootmobiel naar boven of naar beneden wil, moet wachten totdat de lift tweemaal zijn langzame traject heeft afgelegd.

Ik moet er verder niet aan denken wat er gebeurt bij brand. Hoe moeten de bewoners die geen trappen kunnen lopen en dan ook niet van de lift gebruik mogen maken, zich redden met of zonder personeel?

In feite zijn er slechts twee argumenten die een rol kunnen spelen bij de beslissing of er wel of geen extra lift komt. Een technische of een financiële. Voor het eerste heb ik een oplossing aangeboden aan de ex-manager Onno Schot, die zo enthousiast  was,  dat hij mij vertelde de bouw van de lift op de begroting voor 2018 te hebben gezet,  ter goedkeuring door de Raad van Bestuur.

Ik had het plan uitgedacht en neergelegd om een lift te bouwen aan de buitenzijde van het gebouw (zie schets en foto) omdat er binnen geen plaats voor is. De lift’s in- en uitgang zouden dan uitkomen in hetzelfde portaal waar de andere lift uitkomt. De extra lift zou ook door de aanleunappartementen kunnen worden gebruikt via een balkon. Een win-win situatie voor beide gebouwen. Extra voordeel is dat in geval van de calamiteit brand  deze lift -  omdat hij aan de buitenzijde gesitueerd is - wel gebruikt kan worden. Een extra vluchtweg dus.

Technisch is het dus mogelijk. Financieel kan het een obstakel zijn, maar mag geen belemmering zijn. Mocht Zorgstroom niet over de financiële middelen beschikken, dan mogen zij mij er op aanspreken. Ik zal dan zorgen dat de geldmiddelen er komen, zoals ik ook gezorgd heb dat de duofiets er kwam.

Mocht Zorgstroom er niet voor voelen dit nijpende tekort aan liftcapaciteit op te lossen, dan voel ik mij als medegedupeerde vrij de media op te zoeken en daar het probleem uit te leggen, voor hulp van buitenaf ter verkrijging van de noodzakelijke financiën.

Ik zie uw steunbetuigingen, in welke vorm dan ook, van harte tegemoet.

Eduard C. de Smit

Vrijwilliger.

VERJAARDAG DOCHTER

Lieve Sabine, op 15 januari wordt je vijftig jaar. Ik weet nog hoe blij ik was toen je werd geboren. Ik heb ook alleen maar leuke herinneringen aan ons gezin waarin jij uiteindelijk mijn jongste dochter was. Ik feliciteer je hartelijk en met veel liefde. Kon ik maar bij je zijn. Deze kans is klein als jij geen stap nader maakt en gezien mijn komende risicovolle operaties. Ik wordt op 9 februari 2021 in Breda geopereerd.

Met veel genoegen denk ik ook terug aan mijn bezoek aan jou in Lochem,  met Anneke, die helaas in 2019 op 81-jarige leeftijd is overleden. Ik ben  nu bijna 84 jaar, woon in een gerieflijk appartement met een restaurant waar ik vier maal per week ga eten. Ik heb ook een hulp in de huishouding die één maal per veertien dagen de boel komt schoonmaken.

Dat ik je mis is in woorden niet te beschrijven. Weet dat ik in die vijftig jaren  elke dag van je heb gehouden en dat ik nog  elke dag aan je denk. 

EENZAAMHEID

Behalve het jaar van corona, zou 2020 zomaar eens de geschiedenis in kunnen gaan als het jaar van de grote eenzaamheid. Nu zijn er veel oorzaken die eenzaamheid kunnen doen ontstaan. Tot aan mijn scheiding ben ik nooit eenzaam geweest. Mijn eenzaamheid ontstond na mijn scheiding. Toch veel onder de mensen, bleef ik mij eenzaam voelen. Lang heb ik bij mijzelf gezocht waardoor ik mij zo eenzaam voelde. Tot ik vandaag voor eerst het woord las: huidhonger,  doordat ik single ben. Ik wist meteen dat ik daar aan leed. Dit heeft - voor het geval dat u dit denkt - niets met seks te maken. Daarom zou strelen en massage voor ouderen een uitkomst zijn voor iedereen die aan huidhonger lijdt en dat zullen er velen zijn. 

Ik denk dat veel mensen  in verzorgingstehuizen of verpleeginrichtingen  er baat bij zouden hebben als daar meer aandacht aan zou worden besteed. Wat dat betreft lopen de Aziatische landen hier op vooruit.

AUTOBIOGRAFIE

Oorspronkelijk was ik tot en met hoofdstuk 25 gekomen. Nu ben ik het gaan herschrijven en voorlopig gekomen tot hoofdstuk 12. Hierdoor behoeven mijn twee  van de drie zoons niet meer bang te zijn dat ik iets negatiefs  over hen schrijf . Immers ze zijn zo perfect, dat er niets op aan te merken valt. Zij zijn zo veel beter dan hun vader is geweest. 

VERJARING 

Meer dan twintig jaar gekweld te zijn door het feit dat je ex-vrouw middels allerlei dreigementen haar kinderen verbiedt hun vader te bezoeken, op basis van pertinente leugens, is niet langer door mij te dragen.

Ik heb mijn zoons laten weten dat als hun moeder kan bewijzen dat het waar is, dat ik bij de scheiding schulden heb achtergelaten, die zij heeft moeten betalen, ik het dubbele van dat bedrag alsnog aan haar zal uitkeren. Onder voorwaarde dat zij mij het dubbele betaalt van wat zij gedurende ons huwelijk heimelijk heeft afgeroomd en toegeeigend.

Nu ik nog steeds word achtervolgt door de leugens van mijn ex-vrouw en geen enkele andere manier meer kan bedenken hoe ik mijn  kinderen kan bereiken, om hen de waarheid te bewijzen, anders dan op deze manier, ga ik over tot aangifte van haar vele moordaanslagen op mij. Tevens doe ik aangifte van de fysieke en mentale mishandelingen, gedurende vele  jaren, op mijn kinderen, hetgeen veroorzaakte dat twee van mijn zoons op zestienjarige leeftijd uit het huis zijn  gevlucht, lang nadat ik het huis om diezelfde redenen had verlaten, nadat ik door haar in het ziekenhuis was beland. Deze daden zijn niet verjaard.